Kamienie

Każde słowo jak enigma, ale nie chcę żałować ich potem Że niewypowiedziane w myślach zostalo, bo może przelałoby to ten Mur, który między nami od lat stoi już, jak totem Ale jakbym się nie starał nie dochodzi żadne znów #impotent Mówią myśl, co mówisz, zanim powiesz co myślisz bełkotem Ale mam swoje zdanie i wolę wykrzyczeć je w twarz niż kryć się przed losem Mam już parę wiosen na karku, za dużo, by rzucać się błotem Daj argumenty mi konkretny deal zamiast znów obchodzić Się bokiem... trochę nas czas pozmieniał, ha? Dziwny przypadek, ale nie jak Benjamina, bo mi prędzej przypomina przeciwieństwa smak Niech spieprza zal, za dużo już poszło energii na to Ta, a razem podobno silniejsi #NATO (a między nami ściana) Chcę unieść się, biec nie chce więcej nie Pod murem gdzieś nie chce więcej nieść Kamieni, które mnie, obciążają wiem Ściągają mnie w dół, wyrzucam je już Nie czuję żalu już, choć to nie było łatwe, bo Straciło znaczenie wiele rzeczy, które kiedyś uważałem za ważne - błąd Bo widziałem marne tło, wciąż czekam na karmę swą Jak Prometeusz dałem wiele ognia im, wiec powiedz mi czemu marzłem wciąż Dziś dalej z boku patrze w to, obstawiam, ilu z nich padnie Zo-stawiam sobie tylko garstkę wspo-mnień, które dla mnie ważne są Reszta zostaje na-dole, bo, nie jestem Syzyfem, żeby na górę piąć Głaz, który je-dyne co-daje to ciągłą możliwość spadku w głąb Otchłani psychicznych odmętów, które krępując krok trzymają w miejscu mnie Mówią sky is the limit - nie Ale wiem, że muszę przelecieć nad nim, a nie o niego rozbijać łeb O mur, o mur, o mur ... []