Wkręceni nie ufaj mi

Rozszyfruj mnie, zdemaskuj blef Nie dowierzając unieś swą brew Podejdź i sprawdź, co w rękach mam Zburz jednym ruchem jak domek z kart Starasz się zasnąć Zanim zrobi się znów jasno Wciąż wierzysz, że przejrzałaś mnie A patrząc z bliska widzisz najmniej Życie jest małą ściemniarą Wróblicą, wygą i cwaniarą Plącze nam nogi i mówi idź! Nie wierz, nie ufaj mi! Życie jest małą ściemniarą Francą, wróblicą, cwaniarą Plącze nam nogi i mówi idź! Wkręceni w zgubną nić! w zgubną nić! Wkręceni w zgubną nić! w zgubną nić! w zgubną nić! Padał deszcz, tak jak dziś Miałaś uchylone drzwi Stałem w nich, niczym pies W zębach niosąc bukiet ściem Zatrzasnęłaś je na klucz Wystawiłaś mnie na bruk Choć rację masz, że nie znasz mnie Jak mogłaś tak dać wkręcić się? Życie jest małą ściemniarą Wróblicą, wygą, cwaniarą Plącze nam nogi i mówi idź! Nie wierz, nie ufaj mi! Życie jest małą ściemniarą Francą, wróblicą, cwaniarą Plącze nam nogi i mówi idź! Wkręceni w zgubną nić! Wkręceeeni Wkręceeeni Wkręceeeni Życie jest małą ściemniarą Wróblicą, wygą, cwaniarą Plącze nam nogi i mówi idź! Nie wierz, nie ufaj mi! Życie jest małą ściemniarą Francą, wróblicą, cwaniarą Plącze nam nogi i mówi idź! Wkręceni w zgubną nić!