Şampiyon

[Verse 1: Hayki] Artık şampiyonuz, gurur duy! Bu nam, bu yurda yakıştı ha? Yılda bin çocuk can aldık, hepsi işçi-emekçi Hayat pahalı, insan ucuz! Kaza dedik alıştık ha? Dünya ile yarıştayız, Avrupa da birinci! Haklı sevincimiz, ama kucağına taş bıraktık Her üç çocuktan ikisini öldürüp aç bıraktık Saydım; Elli milyon insan pençesinde sefaleti Uygarlık oldu ismi, cinayetin Devam mı şair? Sahi kaç çocuğumuz evsiz? Kaçı ıslah evlerinde cinsel istismara sessiz? Kaçı adalet zoruyla yirmialtı kere razı kaldı? Taciz ve tecavüzde tüm dünyadan alkış aldık! Ne eğitim, ne güvenlik, ne sağlık hizmeti Bak! Bizi şu Avrupa'da yarıştıran rüşvet illeti! Ben de dinledim yıllardır aynı dırdırı Sorunca yolsuz bulduk yolda yüz kişiden kırıkını Para, baskı, dava, töre hepsi aynı kabus Öldü ana, bacı, çocuk, bebek, temizlendi namus! Algı, gözlem, çözüm Peki bunlar da ne ki? Konu kadına şiddet ise; O zaman Dünya'da tekiz [Verse 2: Hayki] Adalet bir kuştu ve mahkum olup uçtu Hırsa teslim olup düştük Üstümüzden geçti kuşku Okur-yazar, çizer birer potansiyel suçlu Söyle! Aydınlık bir düş mü? Bir de insan hakkı hiç mi? Kalpleriniz taş mı nedir? Kestiğiniz baş mı? Çektiğimiz dert mi nedir? Verdiğiniz ders mi? Bir ülke on bin terör zanlısıyla yaşar mı? İnsan; Kadın, çocuk demez kin savurup saçar mı? Neden? Bir anne bağırıyordu, neden? Öfkesi kan kırmızı, her bedduaya bedel Vurulmuş başından kavgası, nasıl yanmasın? Karayağız bir at öldü, adı kaldı; Ethem! Sorma! Bir sokakta yol kestiler zorla Halkı için koşan bir çocuğu darp ettiler sonra Sorma! Belki bir hayali vardı, rengi masmavi Ölür müsün tekrar desen Korkmaz Ali İsmail Bir cana göz dikip, ecel kılığına girdiler Vakit kör gece bir kara yolda üstüne sürdüler Yere düştüğünde yumruğu sıkık Ve çatıktı kaşı, yirmi idi yaşı Mehmet Ayvalıtaş'ın! Haziran üçtü, düşlediği barıştı, istediği hürriyet Bu da işlediği bir suçtu Senin bilmediğin, bu can benim demez verirdi Abdullah mertti, çünkü Abdullah Cömert'ti! ____________________________________________ Rap Genius Türkiye