Puzzle

[Refren] x2 Męczy mnie bałagan trochę, wiesz? Porozrzucane puzzle z krwią na szkle Czy kiedyś to poskładam? Chyba nie Wciąż pada to samo pytanie w tle [Zwrotka 1] Jestem z podziemi psychopatą gdy muzyka gra Piszę historię od ręki z dna, do perki TRK Na samplach twoje cierpienie pocięte w kostkę wraca wciąż Ból co flaki wywraca jakby w brzuchu ci się zaszył wąż Jesteśmy tu by uczcić przesłanie, byle walk o przetrwanie Powieki wciąż podnosisz jak na skazanie Do drzwi ktoś ciągle puka, lecz nie ty otwierasz Świat ma melanż, rozsiądź się i słuchaj bo jest i w burdelach Jestem tylko głosem w twojej głowie, niczym więcej Gdy wyłączysz Winamp znikam, jakby nie było mnie nigdy wcześniej Na tym świecie coś nie zdaje egzaminu Czujesz to kiedy gnieciesz w ryju paczki Akodinu Sram na tytuł płyty roku gdzieś na twoim blogu Albo w ogóle niech życie płynie z boku mnie, chce spokój mieć Sprawy są w toku, choć nie wierze w nie lub coraz mniej Samotność gra piękną muzykę, nie wyłączaj jej [Refren] x2 Męczy mnie bałagan trochę, wiesz? Porozrzucane puzzle z krwią na szkle Czy kiedyś to poskładam? Chyba nie Wciąż pada to samo pytanie w tle [Zwrotka 2] Prowadzę rozpędzoną furę Pijany i bez prawka jadę na spotkanie z murem Czas, który spędzisz obok mnie to nasze życie Ktoś te znicze musi stawiać przy drodze i wbijać krzyże Jestem z podziemi psychopatą, a muzyka gra nadal I tłucze szkła i ja posprzątać ten bałagan mam Nie mam zamiaru pytać jak żyć i dawać rad Chyba, że serio może chciałbyś mi pomóc sam