Kastet

[Verse I] Jesteśmy jak kastet w osiemnastkę ukradziony ze sklepu Bez półśrodków i namiastek Nagi człowiek przy człowieku Jak kastet jesteśmy, który mury mógłby przebić Ale to nam usta aż krwawiły od nocnych spowiedzi Jesteśmy jak żyletka na języku w zaciśniętych ustach Póki cisza nie wybuchła, Póty udaje się sztuczka Jak żyletka delikatnie tam kołysze się śpiąc Kiedy język chce całować nie ciąć Jesteśmy jak złodzieje zapalniczek Tak na co dzień bez namysłu pożyczamy sobie życie I to bez znaczenia tak naprawdę które było czyje Jak złodzieje zapalniczek Mamy wspólne kieszenie Jesteśmy jak dłuto, Wykuto nas z kamienia Pod skorupą marmurową Serce bije w smudze cienia Jak dłuto jesteśmy i rzeźbimy w sobie Odpadają tak ciężkie kamienie, że się dziwią aniołowie [Ref.]x2 Oni nie wiedzą, nie wiedzą o nas nic Powiemy tylko tyle reszta Ciii.. Jesteśmy jak kastet, jak kastet [Verse II] Jesteśmy jak puch wrażliwy na każdy ruch powietrza Skóra lepi się do skóry, może zostać tak na wieczność Jak puch jesteśmy unosimy się leciutko I nawet szeptem mówimy, aby siebie nie zdmuchnąć Jesteśmy jak plastrem pozlepiane okulary Bywało było mało bywało nie było wcale Ale tyle mamy! Jak plastrem okulary pozlepiane W ulubionym podniszczonym futerale Jesteśmy jak ziewanie Niemy krzyk o kawę Gdy czas sączy się wolno I leniwie poza nami Jak ziewanie jesteśmy, przyciągając się w cieple Kawa czarna i gorzka, gdy wokół karmel się lepi Jesteśmy jak sól, dzieci gór i morza Posypuję Tobą chleb powszedni by lepiej smakował Jak sól jesteśmy w głębi fal i w górach Kocham Cię jak burza, jak bezsilna furia [Ref.]x2 Oni nie wiedzą, nie wiedzą o nas nic Powiemy tylko tyle reszta Ciii.. Jesteśmy jak kastet, jak kastet