Kalejdoskop Uczuć

Kocha, lubi, szanuje, nie chce, nie dba, Żartuje Gardzi, wstydzi, żałuje, proszę, nie oszukuj Bo sam nie wiesz co czujesz, bo sam nie wiesz co czujesz Twoje życie to kalejdoskop uczuć Gdy mówię kocham, to kładę na Biblii rękę Prędzej niż ona, to Święta Księga się zatrzęsie Nie czuję miłości kiedy widzę twe nogi Nie liczę na pierwsze wejrzenie jak student ginekologii Kiedy mówię, że szanuję, pamiętaj - ja to ja I choć mam mnóstwo na głowie, to usłyszysz chapeau bas Dam jej najpiękniejszy kwiat, poczuje emocje Nawet, jeśli będzie to rosiczka, w której kiedyś skończę Gdy tęsknię przeglądam listy, te najstarsze I wierzę ślepo w słowa, jakby były napisane brailem Póki żyję, nie będziesz płakać nade mną To jak chińska tortura, która sprzyja obłędom Gdy jest nadzieja, walczę do ostatniej kropli Krew, sperma, pot i łzy to eliksiry śmiertelności Moja ambicja jest nie rozumiana w tłumie Życie to dziwka, każdego dnia chcę jej pocałunek Kocha, lubi, szanuje, nie chce, nie dba, Żartuje Gardzi, wstydzi, żałuje, proszę, nie oszukuj Bo sam nie wiesz co czujesz, bo sam nie wiesz co czujesz Twoje życie to kalejdoskop uczuć Gdy mówię nienawidzę, wygrywa ma natura I nie trzymam języka za zębami jak Jurand Mieszkam w krainie nienawiści nad krainami Jesteście solą tej ziemi, a więc posypcie mi rany Gdy mówię, że gardzę, nie myślę o kompromisie Sprzedajne dziwki śnią o hymenoplastyce Ludzie bez tożsamości, bo co drugi kłamie Urojonych gangsterów zamknę w pokoju bez klamek Gdy się wstydzę, zobaczysz w oczach pokorę Najpierw cię spalę, potem posypię głowę popiołem Nie jestem królem, a ten świat to nie Neverland Gdy zechcesz się wybielić, ludzie zaczną cię oczerniać Gdy żałuję, tylko sumienie powie żałuj Już nie grypsuję za kratkami konfesjonału Ze spalonej ziemi na obiecaną jak Bonaparte Bo rozcięte luki z czasem staną się triumfalne Kocha, lubi, szanuje, nie chce, nie dba, żartuje Gardzi, wstydzi, żałuje, proszę, nie oszukuj Bo sam nie wiesz co czujesz, bo sam nie wiesz co czujesz Twoje życie to kalejdoskop uczuć