Muzeum miłości

[Zwrotka 1: Flint] Zgrywam foldery zdjęć i wrzucam na pendrive Weźcie to zgrajcie, podrukujcie bo widniejące na nich uczucia to brednia Składa się na nie kilka kłamstw, pełnych zepsucia a jednak Kiedyś pełniły rolę niezawodnego klucza do serca Weźcie te foty, magnesy z lodówki, włosy z poduszki Jej spinki z szuflad, bo przez nie jestem obłędu bliski kurwa Jeszcze połowę łóżka, ja nadal śpię na prawej Jej prawej, czyli lewej, a zresztą, już nie umiem spać nawet Dajcie mi w zamian własny blender, albo własne meble A moim czterem ścianom na wieki wieków ciasne kneble Weźcie nowego ego idealnego mnie Bo teraz zdycham i żyć mi się nie chce I wiem dlaczego jestem cieniem samego siebie I zostały we mnie same strony złe Więc chociaż żeby mnie nie wkurwiać dalej, weźcie przedmioty te I róbcie projekcję, jak wygląda miłość tak piękna I do czego prowadzi, do sedna, że w końcu słyszysz te głosy w tle [Refren: Flint/Ida Cupas] x2 Zabrałeś mi najlepsze lata, po czym zostawiłeś mnie samą na rozstaju dróg Ty dałaś mi najlepsze lata, gdyby nie ty to bym nigdy nie dotarł tu Oddajmy nasze wspólne rzeczy, do muzeum miłości, do muzeum miłości Oddajmy nasze wspólne rzeczy, do muzeum miłości, do muzeum miłości [Zwrotka 2: Flint] Ej, oddam wam jej ulubiony kubek Bo to gówno nie chce się rozbić, o bruk, choć z drugiego piętra próbuję Oddam jej ulubiony numer, bo chodzi po głowie, męczy, się nie chce odkleić Weźcie też kwiatki, bo ze mną samotnie nie mają szans przeżyć Weźcie, sms-y i maile, pisane listy i te sprośne wiersze Moje płyty z dedykacją dla niej, albo nie, opchnę je jeszcze Weźcie wszystko co mam #Phil_Collins (#Joe_Cocker) Bo mnie to wkurwia non toper, dość tych żon z fochem Trochę daleki odlot ale wpadnę do was i nawet kupię bilet By zobaczyć jak wielkie cele w życiu, tracą znaczenie w chwilę Zobaczyć każdą zakochaną minę, spojrzenia szczęśliwe Przed tym kiedy mnie nazwała skurwysynem, tyle [Refren: Flint/Ida Cupas] x2