Karavaan

[Verse 1: Rico] Op aarde neergekwakt Een nomaad met een paar kamelen als pakezels Zo van zoon ga eens leven Maar wat doe ik hier eigenlijk Rondtrekken in een droomkaravaan Als Parijs-Dakar woestijnreiziger Op hoge snelheid over bergen door dalen De globale stand van de zon, maan en de sterren bepaald de waarheid van een horoscoop Het is dor en droog zon hoog aan de hemel wanneer ik over zandkorrels loop Heet onder m'n voeten vocht houdt me op de been Kamelen hebben er 2 op hun rug ik geen een En zonder water word ik vaag in m'n bovenkamer en zie fata morgana’s zijn het oases Zonder twijfel gebouwd voor survival En ik hou van sightseeing als van mijn familie en van mijn meisje En ook al zit het tijdens de reis weleens tegen Geniet met volle teugen van het leven [Hook] Ik weet niet wat we hier doen, of waarom we hier zijn Maar zolang we hier zijn Alleen als ik moe ben of heel rustig Voel ik mijn lichaam aan voor wat het is Het is slechts een omhulsel (Een droomkaravaan) [Verse 2: Typhoon] In zo’n donkere kamer als die van Damokles Ligt een geheim voor het oprapen voor wat knaken De waarheid is hard En wat dat betreft ook maar een slet, ze vraagt hoe dan ook om aandacht Slaap zacht De karavaan naar een plaats waar ik al ben geweest En laat m’n geest een blik werpen op dat wat ik straks weet Gedragen door momenten van angstzweet Wordt wakker als Truman bij het aangezicht van zijn vader Ben niet meer bang voor water Gelukzaligheid verdwijnt in het niet Omdat ik alles zonodig moet kaderen Alles wil analyseren om zo binnen de kortste keren één met God te zijn Maar alle handelingen staan totale vrijheid in de weg, dus ik op weg Zal je zien uiteindelijk heeft niemand gelijk En is de waarheid pas een waarheid als je het weer kan verwerpen Verwikkeld in één van onze laatste discussies Mijn geest is al daar alleen mijn lichaam vindt de rust niet [Hook] [Verse 3: Sticks] Maken mijn aantekeningen mijn aanwezigheid? Legitimeert mijn schrift mijn bestaan? Of gaan we te diep en moet ik het laten.. Gewoon afblijven om juist dat te schrijven wat beklijft Over de waarheid en, alles daar omtrent Alsof ik je ga vertellen waarom je hier op aarde bent, ik laat het aan Hem Ik ben een reiziger in muziek in spe Wil het liefst met de peking-express mee maar blijf steken bij de pekingeend van de Chinees Dus ik neem de droomkaravaan over de lange baan Ode aan mijn ideeen van mijn zevende af, ik lever het nu af Als kind keek ik studio sport en wilde daarna meteen voetballen Die reactionaire houding heb ik laten vallen Nu geef ik je impulsen als het label van Coltrane met een volmaakte liefde Nooit onderbroken door een maandelijkse cyclus of al het aardse dat hier is Rondrijdend met mijn chick Ze vraagt me: “Waarom geef je nooit je richting aan?” Omdat ik eigenlijk eigenwijs ben en eigenlijk niet weet waar ik ga In een trance uitzenden als een transistor-radio Is er animo?! [Hook]