Ludzki lunapark

[Zwrotka 1: Eripe] Otwieram oczy i loguję się do świata Serwer nie odpowiada - żadna strata Wokół same roboty, bez własnej woli Ja choć bawię się ich kosztem to i tak ich nic nie boli No i wyobrażam sobie jak wykańczam ich powoli A jak głupi się wpatruję w pasek ładowania broni Inteligencja? Przykro mi kurwa - nikt tu nie dostał po równo W sumie to wolałbym, żeby niektórzy mieli przynajmniej tę sztuczną Wszystko tu jest takie idealne, niby prawdziwe i namacalne Każdy manipulowany, omamiany zabawkami, nawet nie liczy już, że zobaczy prawdę Ale chyba się tutaj jednak odnajdę, puszczam emocje po kablach Dla tych dla których życie też tu jest nieznośne od dawna Łzy mi płyną same do oczu, gdy to nawijam Niedługo będziesz na melanż wbijał w goglach vr I tak nie zobaczysz, żebym ja się wczuwał w świat Bo wciąż jest dla mnie chuja wart ten ludzki lunapark [Zwrotka 2: Oxon] Otwieram oczy i loguję się do świata Serwer mi odpowiada - nieważna data Wokół te same gęby, w tych samych dawno skryptach Robią te same błędy, żyją żeby jakoś wytrwać I nie myślą już nawet, że gdzieś się zakończy ta gonitwa A co do nich samych - po zmazaniu danych ich zamkną w kryptach Myślę kto w ogóle tutaj jest samoświadomy, jak sam dobrze nie wiem czy jestem I czy to, że wpadł mi ten pomysł to znaczy, że budzą mnie głosy czy może to też sen Czy sam te problemy ładuję do głowy, czy różnicę jakąś tu zrobię protestem Czy ktoś tym kieruje, czy to docelowy jest świat czy to jest kurwa dopiero tester Nie mam zamiaru się bać, że mi kiedyś wpadną i z sieci odłączą tę wtyczkę Mimo to boję się, że bez niej niektóre relacje w ogóle mogą nie istnieć Życie pozorne to nie moja misja, więc jak chodzi o nie to mordo nie licz mnie Bo nie chcę być jednym z tych co się za życia tu jeszcze pokornie pogodzą ze stryczkiem Jeśli będzie trzeba zacznę walczyć, wezmę karabiny Nie szukam już nieba bram, na ziemi takiej brak drabiny Jeśli to jest park to swą obecność w nim tu zaznaczymy Niech ktoś da mi znać czy znaleźć wyjście mam, czy sam labirynt []