Vuruldum Bir Kış Günü

Vuruldum bir kış günü kafamda sorularla Yığıldım birden yere, denklemler paradoksal Neler oluyor, başım dönüyor; sıkışıp kaldım buralarda Kurtarılmayı bekleyen 110 vuruş kalbim var 13 - 12 - 07 vurulduğum gündür benim Uzaktakine yakın olmak benim için biraz derin Benim içim biraz serindi; gel de haydi ısıt şimdi Tam bulmuşken kaybedemem; yoksa bir rüya mı neydi? Karşılanamaz beklentiler içerisinde değilim ki Karşı konamaz nedensizce bir iki kelime bana yetti Geldiğinde veda vakti içim kararsa da; Sesinin tonu geçmedi, hala kulağımda Gözümün gözüne değmesini dört gözle bekliyorum Bugün yaşadıklarım tekrarlansın istiyorum Yürüdüğümüz o kısacık yollar öyle bir uzatılsın ki Ömür boyu yol alalım; asla sonu gelmesin