Iskra

[Строфа 1] Еј, одамна не сум те сретнал ми изгледа ко да поминале сто лета Се заборавивме, години летнаа, а сега кога не е тука - се крие, демек спие секоја мечка Јас сум мета пошто нигде не тежам и по балансов во овој непредвидлив свет сум вреднат Велат.. мора да одлучам веднаш дали да потчинувам или да сум понижен до целта Сепак, можам сам, морам да се борам јас дознав - бојата не го прави твојот живот туку ако е сиво земај свое мастило пишувај - дури и да не те сфати баш никој денес... А има таму негде човек кој ќе слушне и ќе се пронајде овде ко тебе и немој сеедно да ти е ништо биди свој херој пошто сите се мртви и нема никој [Рефрен] Нема никој, празно е и тивко ти си сам лично и ништо не е исто [Строфа 2] Моите дни знај тажни се и тоа ме прави лут ко кучиња штом гладни се кога нема веќе храна тогаш треба се да правам, да се справам години минаа пат кон дома јас да фатам... Па финансиски зијан сум денес но сретнав многу мудрости и се што мечтаев од дете Шанса јас искористив така да по мој ќеф е и ете, денес ова дел од мојот свет е И не зависам, не гледам кон луѓето по партија и граница скраја да е... оти на многу им е навика судење по група... демек има супериорни наспроти рајата глупа. Слушај! Постои награда за труд, знај колку и да те судат искушението стај го на друг пат Ти си големата слика почни од себе зошто секој оган почнува со искра!