Człowiek jam niewdzięczny

Dzień za dniem Jak wartki potok czas Zacieśnia krąg Istnienia mego Dzień za dniem Ucieka dalej Dalej Dalej Mych złudnych pragnień Splot upada A wokoło Wszechświat Bezgraniczny, niepojęty Nieskończony ogród żyzny Myśli wiecznej A r c y d z i e ł o ! Uszanować chciałbym niebo Ziemi czoło skłonić Ale człowiek jam niewdzięczny Że niedoskonały... Nonsensami Karmią się nawzajem Spraw komicznych Omotani siecią Wstyd mi za tych Co nie mając wstydu Zapomnieli Że u kresu Groby nas zrównają