Hermoðr Á Helferð

En þat er at segja frá Hermóði at hann reið niu naetr døkkva dala ok djúpa svá at hann sá ekki fyrr en hann kom til árinnar Gjallar ok reið a Gjallar brúna. Hon er þokð lýsigulli. Móðguðr er nenfd mær sú er gaetir brúarinna. Hon spurði hann at nafni eða ætt ok sagði at hinn fyrra dag riðu um brúna fimm fylki drauða manna, "En eigi dyrn brúin minnr undir einum þér ok eigi hefir þú lit dauðra manna. Hví ríðr pú hér á Helveg?" Hann svarar at "ek skal ríða til Helja at leita Baldrs. Eða hvárt hefir þú makkvat sét Baldr á Helvegi?" En hon sagði at Baldr hafði par ridit um Gjallar brú, "en niðr ok norðr Liggr Helvegr." Þá reið Hermóðr þar til er hann kom at Helgrindum. Þá sté af hestinum ok gyrði hann fast, steig upp ok keyrði hann sporum. En hestrinn hljóp svá hart ok yfir grindina at hann kom hvergi nær. Þá reið Hermóðr heim til hallarinar ok steig af hesti, gekk inn í hollina