Gullaldr

Þá kemr inn mæri Mögr Hlóðynjar Gengr Óðins sonr Við orm vega Drepr af móði Miðgarðs véurr Munu halir allir Heimstöð ryðja; Gengr fet níu Fjörgynjar burr Neppr frá naðri Níðs ókvíðnum Sól tér sortna Sígr fold í mar Hverfa af himni Heiðar stjörnur; Geisar eimi Ok aldrnari Leikr hár hiti Við himin sjalfan Geyr nú Garmr mjök Fyr Gnipahelli Festr mun slitna En freki renna; Fjölð veit ek fræða Fram sé ek lengra Um ragna rök Römm sigtíva Sér hon upp koma öðru sinni Jörð ór ægi Iðjagræna; Falla forsar Flýgr örn yfir Sá er á fjalli Fiska veiðir Finnask æsir á Iðavelli Ok um moldþinur Máttkan dæma Ok minnask þar á megindóma Ok á Fimbultýs Fornar rúnir Þar munu eftir Undrsamligar Gullnar töflur í grasi finnask þærs í árdaga áttar höfðu Munu ósánir Akrar vaxa Böls mun alls batna Baldr mun koma; Búa þeir Höðr ok Baldr Hrofts sigtoftir Vé valtíva Vituð ér enn - eða hvat? Þá kná Hænir Hlautvið kjósa Ok burir byggja Bræðra tveggja Vindheim víðan Vituð ér enn - eða hvat? Sal sér hon standa Sólu fegra Gulli þakðan á Gimléi; þar skulu dyggvar Dróttir byggja Ok um aldrdaga Ynðis njóta