Tyle Z Tego Masz

I po co ten pośpiech, ten nieustanny, na oślep bieg Na wszystko dokoła stale zachłanny, przed siebie pęd? Od świtu do zmierzchu, nocą do rana, rozwarcie ust By zawsze móc więcej, jeszcze w nie złapać, niż zmieści brzuch I po co to ciągłe chciwe liczenie, kto więcej ma Bez sensu i celu wieczne krążenie, jak ćma, jak ćma... Wielkie nic tobą wykarmione Wielkie nic, nawet trochę mniej Jakby zero uwieńczone wiankiem zer Wielkie nic w siebie zapatrzone Potem już dalej cisza Bez muzyki, przetańczony cały bal Wielkie nic, skrzętnie uzbierane Wielkie nic, choć z pozoru coś Wychodzone, wybiegane, piękne dno Wielki nic, w tobie zakochane Puste jak oczu twoich blask Tyle z tego, tyle z tego w końcu masz Tyle z tego masz Tyle z tego masz Tyle z tego masz! Czemu to nagle, czemu to wszystko, na serio tak? Bez piłki, czy z piłką wciąż na boisku, za faulem faul Skąd cała ta sławna siła przebicia, ten dziwny sport Czy to jest naprawdę sposób na życie, niech powie ktoś! Wielkie nic, skrzętnie uzbierane Wielkie nic, choć z pozoru coś Wychodzone, wybiegane, piękne dno Wielki nic, w tobie zakochane Puste jak oczu twoich blask Tyle z tego, tyle z tego w końcu masz Tyle z tego masz Tyle z tego masz Tyle z tego masz!