Je Moest Waarschijnlijk Gaan

[Vers 1] Ik lees de advertentie De zwarte omlijning benadrukt de essentie Omschrijving voor die andere dimensie De letters van je naam, ze branden in m'n netvlies Emoties hectisch, ik wil rustig blijven Maar 't lukt me net niet Brok in m'n keel, druk op m'n oren Wil de vraag die ik van binnen stel niet horen: "Heb ik echt m'n beste vriend verloren?" Ja ik hoorde het eerder door de hoorn van de telefoon Maar dit sjabloon bevestigt het pas echt en het is ongewoon Ofschoon de woorden er toch duidelijk en echt staan Niet weggaan Hey, ik zal m'n pijn niet in de weg staan Door mezelf te confronteren met de feiten Niemand iets verwijten, maar flarden van spijt Ze vliegen als tapijten door m'n hoofd Maar yo, ik kan de klok niet keren Even later al op weg je familie te condoleren [Gescratch] Je leeft maar heel kort [Vers 2] Ik loop langzaam degenen achterna waar ik achter sta Neem alles in me op en omhels, eerst je pa en ma En zie daarna daarna het verdriet van je zus Doe even lief en ik sus, geef haar een brief en een kus Ik vraag: 'Wil je dit eehh aan Michiel geven?" Ze belooft dat ze 'm voorleest Ik hoop dus dat je 'm hoort voordat je doorsjeest Naar het leven na de dood Probeer m'n verstand op nul te zetten Maar sta rationeel even rood En voel me slap als ik stap naar je kist Ik slik van onbegrip en klap haast dicht Als ik naar adem hap Angst, schuld en woede worden aangekaart Maar verdriet bedaart, je wordt door velen aangestaard En je staat opgebaard [Bridge] Daar lig je dan, is dit het dan? Wist ik het maar, wist je er zelf al van? Trok je het niet meer, of was dit je plan? [Vers 3] Ik maak een vuist, stamel je naam en pink een traan Ik wil bij alles stilstaan, maar ik moet zodadelijk gaan Want de condoleance is voorbij Het afscheid is nabij, je weet, Brain is zeker niet van steen Maar blijft nu wel een kei Nog een laatste blik, ik slik en ga vlug Want yo, je moest waarschijnlijk gaan Maar komt zeker nooit meer terug [Refrein] Op veel te jonge leeftijd, is van ons heengegaan Alsof het lot m'n partner was en ze is nu vreemdgegaan Zoveel niet gezegd, zoveel niet gemaakt, zoveel niet gedaan Maar je moest waarschijnlijk gaan Op veel te jonge leeftijd, is van ons heengegaan Alsof het lot m'n partner was en ze is nu vreemdgegaan Zoveel niet gezegd, zoveel niet gemaakt, zoveel niet gedaan Maar je moest waarschijnlijk gaan [Gescratch] Je leeft maar heel kort [Vers 4] De ceremonie is voorbij Iedereen doet semi-opgelucht en quasi-blij Maar echte rust is er haast niet bij Meer een suggestieve sfeer van een schone lei Er vormt zich wederom een rij En met vrienden sta ik zij-aan-zij Een net kloffie en een smile fake laat 't roughe in de steek Nog even medeleven met koffie en cake Ey yo, van Beek, denk ik van binnen Maar woordeloos kom ik tot m'n zinnen Wetend dat die echte pijn nu gaat beginnen De klap en de leegte, het besef van het verlies M'n hersenvlies kraakt en net zoals servies Breekt de spanning heel gemakkelijk Het leven is vergankelijk, soms verachtelijk Altijd van tijd afhankelijk Maar tijdloos ben je nu en feilloos Ook al was je grenzeloos, je bent nooit mateloos Het is een schrale troost, misschien Maar ik blijf geloven in vriendschap Eindeloos, hier beneden of daar bovenin Sprakeloos, werden we tegen het einde Er was het een en ander loos We werden minder close, je was boos Maar niemand koos Voor de manier waarop het afliep Schuld is niet toepasselijk Maar hey, dat doet zeer, dat het zo maf liep En het vreemde is, je bent gecremeerd Geen steen of urn is nooit teruggekeerd Naar een plek door jouw ziel beheerd Begrijp me niet verkeerd, het is gegaan zoals het ging Je bent vergaan, verre van herinnering die blijft bestaan Ik hoop echt dat je stierf in vrede met jezelf Alle pijn verleden tijd en tevreden met jezelf Het klinkt raar, naar, onwerkelijk maar waar Misschien ben je daar nu echt onsterfelijk En is het hiernamaals, de sigaar Want je vibe is wat me altijd bijblijft En aan m'n zij blijft, voordat ik optreed of als ik een rhyme schrijf Connect ik even met je ziel, met Michiel, het klinkt debiel Maar het is real, net zoals m'n liefde voor vinyl En altijd op je sterfdag, ben ik even alleen En koop een plaat die me raakt Dan zijn we eventjes één En yo, die band zal voor altijd doorgaan Want ook al lijk je soms teloor gegaan Je ziel blijft voor altijd voortbestaan [Refrein]