Encefalopatia

[Verse 1: Boxi] Trzymam w ręku ten papier do dwóch miechów wolności Uśmiechniętą mam japę i zaraz skocze z radości Za godzinę na boju, już wszyscy tam będą Gramy dziś o honor, gnoju, zaczynamy ten sezon Piłka lśni w słońcu, pot kapie na asfalt Siatka boiska faluje, a koszulki nam wiatr zwiał Dostałem piłkę, już lecę jak Pele stąd A wkoło słyszę tylko piękne goooool! [Verse 2: Boxi] Budzi mnie stuk kauczuku na schodach Znowu to Jasiek zjeżdża z trzeciego na rolkach, kogut To czasy, gdy nie było Nokii, czas bloków, klatek Tu dzwonkiem był domofon lub jebnięcie w parapet Na dwór wypadam, moje trochę głośniej słychać Na lepsze odkłada może forsę, teraz prościej wydać Jak zawsze nie miałem nowych, wydałem na bzdety Ale i tak hulały świetnie, gdy kupiłem abegi, ta [Verse 3: Boxi] Jadę jak nigdy, piękny wyskok, obrót, schody pode mną Czuję tą pewność, przecież nie po to, by blednąć Ląduję na przednie kółka, moja skóra jak ściana Przedramię złamane na pół, już nie boksuje, to dramat Początek wakacji, a ja w szpitalu, ej mayday Za miesiąc obóz, tam nie będę, a ja kocham tak Stegnę Po dwóch tygodnia Ojciec mnie woła, że dzwoni trener W słuchawce słyszę wyraźnie: to z nami jedziesz [Verse 4: Boxi] Pierwszy koncert, to jak spełnienie, PWRD Z Dychą my przed nimi gramy gdzieś tam support na scenie Trzech gnojków prawdę nawija, ja wśród nich na scenie Z tą myślą to nasza chwila, ta Nie było tego wiele, prostych tekstów tam parę Wiele osób podeszło później, mówiąc: pisz, bo masz talent Jeśli byłeś tam to czułeś pewnie miłość do gry Sentymentalne gówno, prawdziwe tak, jak tamte łzy [Verse 5: Boxi] Za oknem już jesień, znów drzewo odsłania mi widok Tu myślę częściej, czemu tak wracam do tego co było Czy będę kiedyś też wspominał dzień, w którym To piszę, gdy pas Zamota cudnie przeszywa te mury Pije herbatę z miodem, Paula śpi obok Kończę ten numer i później może skoczę na koło Dostane euforii, do której przygnębienie też wraca Wiem, że to życie to raczej nie encefalopatia