Damian i Piotr Na Wosku cz. II

[#1] No cześć, witam, jak tam twoja chęć życia? Bo u mnie niby lepiej trochę, tych głosów nie słychać Na receptach antydepresanty, podobno jestem anty Nie widać kiedy walę setę z każdym A tak à propos to nie mogę pić chwilowo I trochę boję się, że nie potrafię być kimś obok I trochę boję się, że nie potrafię pisać przez to A lekarz pyta czy tą drogą chciałbym iść na pewno A ja mu wkręcam w odpowiedzi choć to w sumie na nic Coś, że wkładamy maski, w tłumie wciąż jesteśmy sami Znaczy banały, które wyczytałem w necie Tak jak wy o mnie, a myślicie, że już wszystko wiecie Niech przyjdzie tylko jesień, poczekaj, warto człeniu Na najlepszy rap w podziemiu Nowy BonSoul (ej, to jest) Nowy BonSoul [Refren x2] Mówili o nas koty i że zdobyć można wszystko Mówili do nas "posyp" i mówili o nas brzydko Idzie się przyzwyczaić, choć czasem zakłuje serce Jakbyś mnie szukał, tu gdzieś jestem, jeszcze [#2] Moje przepraszam tu nie znaczy nic, wiesz Tyle razy nim rzucałem, że już zdążyło się wytrzeć I nawet nie wiem co to za uczucie kiedy znowu i tym myślę Z całym szacunkiem oczywiście Zasnąłem pewnej nocy, obudziłem się kimś innym I tylko blizny mówią mi, że były jakieś krzywdy I nie poznaję twarzy, choć mówią znajomym głosem I się śmieją prosto w oczy kiedy tylko wzrok podniosę Wciąż sami się czujemy nawet jeśli pełny backstage Nawet jeśli chcemy nie chcieć, to gówno jest silniejsze niż wcześniej I nawet jeśli to, co mówiłaś jest śmieszne Między nami jest bezsens, bezkres, między nami jest ściana, to banał Jak życie, czy myśli o śmierci od rana Myślałaś o śmierci kochana, czy tak tylko wpadłaś pogadać, bo faza? Pogadać, bo poznałaś głos zaraz i teraz nie wiesz czy to on gada, czy się poćpałaś Nowy BonSoul, pozdrawiam (albo nie), nara! [Refren x2] Mówili o nas koty i że zdobyć można wszystko Mówili do nas "posyp" i mówili o nas brzydko Idzie się przyzwyczaić, choć czasem zakłuje serce Jakbyś mnie szukał, tu gdzieś jestem, jeszcze