Babel

Mieliśmy tu zbudować nowy świat, co nie? Osiągnęliśmy tylko to, że stary świat płonie Nie opowiedzą o nim tej historii świadkowie Bo ich archaiczny język zaginie w nowomowie Nie rozumiem ciebie i ty nie rozumiesz mnie też Gramy na płaskich emocjach, by utrzymywać pieczę nad Masą, kasą, pracą, wiarą - wieżą Wraz z nieuchwytną władzą - wiedzą Chcieli opisać świat oświecenia protoplaści Zagadaliśmy go tylko na śmierć; horror vacui Media podlizywały tłumom się, poziom stacji Obniżał się prowadząc prosto w paszczę ochlokracji W tamtym czasie wielu z nas mówiło: Mogę wszystko O mój Boże! Cóż za boże pośmiewisko W ogrodzie świata kwitnie chaos - pękają pąki Zawsze czegoś było nam za mało - kompleks zachodni Multiplikacje komplikacji, kopie kopii kopii To nie gospodarczy wzrost, to tylko wzrost entropii To nie kulturalny wzrost, to tylko wzrost entropii Winda do nieba się zacięła na początku drogi Winda do nieba się zacięła na początku drogi Winda do nieba... Winda do nieba się zacię... [Hook] Jesteśmy jednym wielkim nieporozumieniem Babel, Babel, Babel Tam gdzie ja i on, tam Kain i Abel Babel, Babel, Babel Lustro od lustra wciąż powiela zamęt. W górę Wzbijają się przekleństwa zamiast modlitw Więc Babel runie [Zwrotka 2] Na początku musiał być tu plan racjonalny (musiał) Lecz ludzki czynnik wprowadził go w stan agonalny (jak zawsze) Kiedyś wierzono tutaj jeszcze w dialog Zanim z braku posiadania racji bytu sam siebie obalił Na każdym piętrze tylko wyżej każdy z nas chciał iść Zamiast połączeń żłobiliśmy korytarze matni Snobizm odbierał rozum nam. Jeden po drugim Odłączał się od grupy, aby nigdy nie powrócić Gdy skupi się na sobie świat nie jest już tak ważny Człowiek wpatrzony w siebie jest nieszkodliwy jak narcyz Rzeczywistości padło pożerają symulakry A interpretacji roje przysłaniają ci już fakty Każdy z nas generował śmieci więcej niż zysku I zasłużenie ujrzał dzieci swe na wysypisku Zabrnęliśmy za daleko. Piętrzą się piętra Nie bogu, ale własnej zagładzie depcząc po piętach Wszyscy wokół mówią: Świat zaczął pędzić Naiwnie nieświadomi pomylenia ról Widok zza okna zrozumiałby Kopernik Nie świat pędzi, tylko nasza wieża... w dół [Hook]