Chelsea

Tausheten veide fleire tonn Kuldå satt i marg og bein Far sitt fall hadde gjort det sånn Mor bare grein og grein Ord gjorde bare vondt verre Her råda anger og forakt Ikkje eingong Vårherre Konne ha gjenskapt kontakt Tausheten veide fleire tonn Barnet kjente sorg og lammande frykt Alt va i ferd med å forsvinna Ingenting va lenger i nærheten av trygt Koss konne solå fortsatt skinna å se dei store bli bittesmå Gjør ein liten så vondt Det lar seg simpelthen ikkje forstå Alt va i ferd med å gå sondt Barnet kjente sorg og lammande frykt Her var det ingen plass for kjeft Barnet var mimikklaust og stille Men med barnets kløkt, og barnets teft Gjorde hu under, den lille Hu visste ikkje nåke om kor det bar Men ga dei begge ei hånd Først ei til mor, og så ei til far Sånn blei hu ei bru – og et bånd Sånn blei barnet ei bru og et bånd Så uskyldige og lojale Så naturlige og geniale Det e sjølva livet det står om for dei Måtte det alltid gå barnas vei Hu visste ikkje nåke om kor det bar Men ga dei begge ei hånd Først ei til mor, og så ei til far Sånn blei hu ei bru – og et bånd Sånn blei barnet ei bru og et bånd