Te zimy wrócą

Tylu rzeczy już nie ma, są nowe Topnieją śniegi, za moment projekt zostanie pod lodem Te zimy wrócą za rok, jeśli to włączysz w przyszłym Chyba tak jest, nic się nie kończy nigdy Każdej zimy wywołuję duchy Próbuję wrócić tam i przywrócić świat, który tu był Szukam jak zguby ludzi, których nie ma tu dziś Jest tylko zima, która przypomina postaci kontury Tamte dni to błyski z odległości świetlnych lat Ale w to, kim jesteśmy mają wieczny wkład Efekt motyla, nie wiem gdzie jest przyczyna Ale nie odcinam się i nie chcę zapominać Ta zima dla innych to wszechświat równoległy Kolejny ze szczebli i kamień węgielny zarazem Pierwszym jest dla przeszłych, drugim dla nienadeszłych Ale gdy czas się dopełni, będą jednym I będą razem Wehikuł czasu to pamięć