To Obojętność

Echo nie wraca chłód ludzi mrozi i ślad zaciera. Spójrz, to obojętność, jak rzeką wielką przez kruche tamy do serc się wdziera. Spójrz, to obojętność nie przechodź, zaczekaj. Włosy spragnione twych rąk zaczekaj, modli się sen, choć jesteś o krok. Biegniesz i depczesz mój cień zaczekaj, jeśli to błąd to tylko mój błąd więc wybacz żyje pierwszy raz kocham pierwszy raz czuję pierwszy raz, choć jestem tłem murem, który deszcz rzeźbi w ślady łez, lecz to ja, to ja. Tłum gubi ludzi, miasto oddycha i barwy spija. Wiem, to obojętność twe zwalnia tętno mą przezroczystość twój wzrok przebija. Wiem to obojętność omijasz, zaczekaj. Włosy spragnione twych rąk zaczekaj, modli się sen choć jesteś o krok. Biegniesz i depczesz mój cień zaczekaj, jeśli to błąd to tylko mój błąd więc wybacz żyje pierwszy raz kocham pierwszy raz czuję pierwszy raz, choć jestem tłem murem, który deszcz rzeźbi w ślady łez. Twą obojętność, jak chłodne piękno niech zetrze dotyk ust przerwie dotyk ust mych ust.