Nie Bój Się Żyć

Nie, to nic, Mała chandra, smutku obłok. To się pije jednym tchem. My jesteśmy jak magnes, Smutek nasz przyciąga się, Słyszę w mroku myśli Twe. Nie, to nic, To jest babska porcja żalu. Na łyżeczki nie mierz jej. Powiedz mi, jak mam pomóc Ci? Jak się wyrwać z matni tej? Zbij to szkło, wreszcie w sobie zabij lęk. Nie bój się żyć, Składać z rosy pragnień świat. W południe nie ma śladu, Za to nocą znów jest nasz. Nie bój się żyć, Zdobyć szczyty marzeń sam. Gdy spadniesz, wtedy powiesz: Chociaż raz byłem tam. To nie ja, Jakiś obcy mieszka we mnie. Używa Twoich słów. On co rano znika w tłumie, Ona w nocy łyka łzy... Kto to jest? Cudze twarze, nasze sny. Nie bój się żyć... Nie bój się płonąć, Tyle chłodu mieszka w nas. Przed nami wielka zima, Nasze serca muszą grzać.