Spocząć

O jak przybywa nam lat, aż się czasem boję spojrzeć wstecz, Dziś nie obudzi już nas, najgłośniejszy nawet gitar dźwięk. Więc może by tak spocząć, odejść w cień, pobudować dom i dzieci mieć, może: Spocząć, odejść w cień, tak jak inni zapaść w wielki sen. Świat dał wykrzyczeć się nam, a sam bez nas poszedł tam, gdzie chciał, Następcy stoją u bram, ich gitary mają siłę dział. Więc może by tak spocząć, odejść w cień, pobudować dom i dzieci mieć, może: Spocząć, odejść w cień, tak jak inni zapaść w wielki sen. Nim taśmy zmienią się w proch, zanim plastik się rozsypie w pył, Odtworzyć można nasz głos, głos heroldów niespokojnych dni.