Gdy nic nie muszę

zabierz mnie do siebie zbuduj mi most zagraj ze mną w starą grę przeciwieństwem odległym bądź zdepczmy razem w drobny mak całą mądrość i wróżby złe zanim zachwyt zgaśnie w nas trzeźwym sercem obudzisz mnie dzisiaj szybko zabierz mnie z całości fragmenty mi spój(?) utop w morzu łatwych kłamstw że już zawsze na zawsze ja będę wierna jakiś czas nim o uczuć nie otrę się brzeg nim domysłów spłonie las a pod spodem ten sam spotkam lęk gdy nic nie muszę ten cały smutek mnie zapomina znów mogę uciec gdy nic nie muszę znów kochać umiem jak nigdy wcześniej sił nie brakuje mi gdy nic nie muszę ten cały smutek mnie zapomina znów mogę uciec gdy nic nie muszę znów kochać umiem jak nigdy wcześniej sił nie brakuje mi zabierz mnie daj mi poczuć że coś liczy się pokaż że jest jeszcze gdzieś taka radość co porwie mnie też nim znów połknę tysiąc słów bo przez gardło nie zechcą mi przejść pękną z żalu wszystkie sny bo nie zdążą już nigdy spełnić się nie nie nie gdy nic nie muszę ten cały smutek mnie zapomina znów mogę uciec gdy nic nie muszę znów kochać umiem jak nigdy wcześniej sił nie brakuje mi gdy nic nie muszę ten cały smutek mnie zapomina znów mogę uciec gdy nic nie muszę znów kochać umiem jak nigdy wcześniej sił nie brakuje mi