Yan Sahifem

(Verse 1) Yan sahifem yan, artı mantık arama Düşünce gücüne hükmedemezsin gönülde yara var Karınca kararınca gülmek olmayacak güçlü paravan Umma medet paradan olma talan ruhun seni taşımaz İnsanları tanırım onlar kendilerini tanımaz Hepsinin ortak noktası kendilerine acımak Kimsenin yaptıkları yanlarında kâr kalamaz O yüzden bi’ gün tüm insanlığı tek tek açığa alacağım (Hayat güzel be) Bana martaval anlatma Doğruluk diyorken avuçlarıma kan damlatma “Suskun hâlimi bulmuşken savaşlar başlatma” demiştim Benim öfkemde boğuldun kulaç atsan da Ben hatalarda çiçekler açtırmış ihsan idim Tutup kökünden kopardın, ellerinde cam kesiği Haya ettim ismimi zikreden dudaklarının Ucuzluğunu gördüğümde tezgahını tekmeledim (Hook) Bel bağladığını ömürlerinizin boşlukta savrulduğuna Şahit olduğumda bıraktım huzuru aramayı Dizime vurdum dayanamayıp yumruklarımı sızladı İzini çıkardım derimden okudum onca haritayı (Verse 2 Toptan öldürülür duygular, bunu kim kurgular Bu bilinç altına gömmeye yer kalmadı doldu bak Tut kancayı as kendini parçalanan ruhuma Kusmak istiyorum uzaydan dünyanın ufkuna Bu olmayacak dediğim herşey yine oldu Lağvedip kendimi hangi uçurumun dibinde buldum Yaşamak kalbe yapılan en verimli vurgun Hırsız alır kasayı patlatır ve çalınmıştır uykun Daha ne olsun, dizginlerimi kopardım Ben unutmam gereken ne varsa aklımda tutardım Bıraktım hepsini beynimle beraber yakıp Bu yıkıntıların ortasında bir ben ayakta kalandım Öfkemin diyaframında yankılandı ismin Hayra alamet değil bi küfre benziyordu cismi Azami durgunluğa vardık inen gitsin Ben istedim bitti, son durağımız hiçlik